Tijdens mijn crisis therapie in 2019 gaf ik mijzelf de quote; "Zie de kleine dingen en voel dat ze groot zijn!". De afgelopen weken heb ik helemaal niet het gevoel gehad dat er "bijzondere" dingen zijn gebeurd, maar niets is minder waar. Sinds een aantal weken ben ik bezig met de Alpha Cursus Online, een cursus die is opgezet voor beginnende(alpha) christenen. Maar tegenwoordig wordt de cursus ook veel gevolgd door christenen die terug willen naar de basis van hun geloof om vanuit daar weer verder te groeien. Deze cursus volg ik samen met 4 andere deelnemers en 2 leiders. Het mooie is dat we door het hele land verspreid zitten, wat mij een enorm veilig gevoel geeft. Doordat wij elkaar nog niet kenden, waren we vanaf de start ook niet gekleurd over een ieders achtergrond/verleden. Wij hebben allemaal de ruimte om te delen wat wij zelf willen delen, er is niemand die een oude koe uit de sloot kan halen als jij daar niet op zit te wachten. 

Tijdens de afgelopen meetings heb ik al veel mooie inzichten mogen krijgen. Niet alleen in mijn relatie met God, maar ook in de relaties met mensen om mij heen. Het belangrijkste, tot nu, is dat ik mij besef dat ik door mijn relatie met God een rustig hart heb gekregen. Iedere keer als er een moeilijke keuze voor mij staat, ik paniek heb over iets dat gebeurd en ga zo maar door, op al die momenten ervaar ik na een kort moment van stress God's liefde. Mijn hart wordt dan rustig en ik val terug op wat ik geleerd heb. 

Een mooi voorbeeld hiervan is het volgende. Ik had mij in maart al aangemeld voor trauma behandeling. Na drie maanden van stilte ben ik gaan bellen met de organisatie en bleek dat mijn aanmelding nooit was binnen gekomen. Gelukkig was na dat telefoontje binnen een week mijn aanmelding alsnog geregeld. Na mijn aanmelding kreeg ik onverwachts een telefoontje van de organisatie met de vraag of ik even tijd had, nou dat had ik wel. Maar terwijl dat ik de vraag hoorde raakte ik in paniek. Ik wist niet wat er ging gebeuren... De dame aan de andere kant van de lijn gaf aan dat we een telefonische intake zouden doen, ik raakte nog meer in de stress! Ik had geen voorbereidingstijd gehad en wist niet of ik dit wel aankon. Ik heb een schietgebedje gedaan en God gevraagd om hulp voor dit gesprek. Ik kon dat niet alleen, maar durfde het wel aan met de wetenschap dat God mij zou helpen. 

Na een telefoongesprek van ongeveer 30 minuten waren we klaar, ik kon wel huilen. Ik was zo moe, opgelucht, bang en gespannen tegelijk. Ik weet dat ik nu officieel op de wachtlijst sta en dit het begin is van het knokken tegen mijn trauma. 

Gelukkig zijn er, tot ik in therapie ga, nog mooie dingen in het vooruitzicht. Ik heb te horen gekregen dat Noorderzon 2021 doorgaat! Super blij mee want dat betekend dat ik weer als EHBO'er mag meewerken aan dit evenement. Het zal anders worden dan voorgaande jaren, maar het begin is er. 

Ook ben ik nog steeds enorm gezegend met mijn werk in het hospice. Meerdere keren per week draai ik een dienst, en iedere dienst brengt iets moois met zich mee. Ik probeer de kleine dingen te blijven zien, maar dat is niet altijd makkelijk. Gelukkig heb ik hele lieve familie leden, vrienden en collega's die mij erdoorheen helpen als het even niet lukt. 

Voor nu houd ik mijn hart warm en het hoofd koel.