De verhuizing
Gepubliceerd op 21 september 2019
Leestijd 3 minuten
Inmiddels woon ik alweer 1,5 week in mijn nieuwe huisje, en ben ik aardig aan het settelen. Het wennen gaat mij makkelijker af dan ik had gedacht. Beetje bij beetje wordt het steeds meer van mij.
De verhuisdag was wel heftig voor mij. Ik kon 's morgens om 09:30 uur de sleutels ophalen, en ik zou binnen 1 dag volledig verhuizen. Toen ik om 10 uur terug kwam in mijn “oude” huis waren er al 5 mensen gearriveerd om te helpen. Gelukkig was het meeste al ingepakt, want door de stress had ik geen idee meer wat ik kon doen. Samen met één van de top hulpen heb ik eerst de katten verhuist. Dit vond ik het belangrijkste, dat de katten veilig waren en geen kans hadden om te ontsnappen.

Vervolgens ben ik samen met een top hulp naar mijn nieuwe huis gegaan, en de anderen bleven in mijn oude huisje om alles in te laden in de bus en aanhanger. Ik ging sjouwen in mijn nieuwe huis. Dit werkte voor mij prima, ik hoefde niets in te pakken of uit te pakken. Alleen maar sjouwen, duidelijker kon niet.
Halverwege de dag kwam mijn beste vriendin ook helpen, en wat was ik hier blij mee. Zij wist precies hoe ik alles had ingericht, en ze begon de dozen in de keuken uit te pakken en de kastjes in te richten. Dit heeft mij zoveel rust gegeven.
's avonds om 6 uur waren al mijn spullen verhuist. Mijn bed stond in elkaar en was opgemaakt, en de meeste dozen waren naar de logeerkamer gebracht. Samen met mijn stiefvader, zusje en een vriendin hebben we lekker pizza besteld en heerlijk op de bank genoten van het eten.
Ik besefte mij pas de volgende dag dat het verhuizen nu pas echt begon. Verven, dozen uitpakken, inrichten. Gelukkig kreeg ik verf hulp, en was de woonkamer binnen no time klaar. Dit geeft een hoop rust, een kamer waar ik lekker kan bankhangen, tv kijken en mensen kan ontvangen zonder dat er nog dozen staan. Langzaam maar zeker ben ik ook bezig met de andere kamers. Wat mij betreft duurt het nog een half jaar voordat de logeerkamer een logeerkamer is, voor nu is het heel fijn dat het een wachtkamer is met dozen.
Mijn gemoedstoestand is aardig stabiel gebleven door de week heen. Waar ik had verwacht dat ik sombere momenten zou krijgen, gaat het best goed. Af en toe komt het gevoel naar boven dat ik me alleen voel, maar dan zet ik de muziek lekker aan en ga ik een beetje aanrommelen.
Ik ben blij dat ik alleen woon, en dat ik alles op mijn tempo kan doen. Niemand die mij achter de broek aan zit. Mijn huis is leefbaar en rustig, mijn slaapkamer is ingericht en ik kan genieten van mijn woonkamer. En de rest... Dat komt met de tijd!
Stuur een berichtje naar aanleiding van deze blog. Dit kan een vraag zijn, een opmerking of een compliment.
Deze wordt alleen door de schrijver gelezen.