Waarom niet schrijven in een dagboek, maar online? Ik merkte in gesprek met mensen dat ik mij niet altijd goed kon uiten, hoewel ik ook in gesprek een open boek ben. Dus sinds mijn crisis in 2018 heb ik mijn blogs online gezet, voor iedereen leesbaar. 

In eerste instantie zodat de mensen om mij heen het konden lezen en ik ze niet stuk voor stuk hoefde bij te praten. Daarnaast vindt ik het ook belangrijk dat het toegankelijk is voor iedereen die zoekende is in het leven. Mensen die zelf psychische ellende meemaken, maar ook de mensen daar omheen. Hoe mooi zou het zijn dat iemand een blog van mij leest, en dit herkenning geeft. Of een ouder die iets leest op mijn site, en zo zijn/haar kind beter kan begrijpen.